Solid state (elektronica)

De term solid state^[1] (Engels voor vaste toestand) wordt gebruikt in de elektronica om onderdelen, schakelingen of apparaten aan te duiden waarin halfgeleider-onderdelen worden gebruikt in plaats van elektronenbuizen en bewegende onderdelen.

De elektronen en andere ladingsdragers bevinden zich daarbij uitsluitend in vaste stoffen (het terrein van de vastestoffysica, in het Engels solid state physics), en er wordt geen gebruik gemaakt van elektromechanische onderdelen en bewegende delen.

De term raakte in gebruik in de jaren 1950 en 1960, bij de overgang van elektronenbuizen naar halfgeleidertechnologie (met name dioden en transistors).

Een vroege vorm van zo een onderdeel is de kristaldetector.

1. ↑ Als bronnen voor dit artikel werden gebruikt:
   • The free dictionary: Solid State
   • Ir. Dr. A. Korevaar, Ir. G. Boes: Elektrotechnische W.P. encyclopedie, Elsevier, 1958